Sihanoukville, Siem Reap; Koh Phi Phi, Railay

Waar waren we gebleven. ergens in Phnom Penh dacht ik. De dag dat we naar de Killing Fields geweest waren hebben we het Royal Palace bezocht. Dit was een beetje zoals Grand Palace in Bangkok: Duur maar een must-see. De Silver Pagoda viel wel een beetje tegen, het klonk namelijk wel heel leuk: '5000 zilveren tegeltjes van elk precies 1kg', maar bijna alles was afgedekt met tapijt. Gelukkig bood het wel een beetje bescherming tegen de genadeloze zon en zijn we eventjes binnen rondgelopen (toevallig vooral in de buurt van de ventilators).

Onze tijd in Phnom Penh zat erop en we hebben de bus naar het zuiden gepakt. Naar Sihanoukville. Daar hadden we afgesproken om Poppy en Blane weer te zien en aangezien zij niet in het stadje zelf verbleven hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar Otres Beach gereden, waar zij een bungalow hadden. Het strand was hier iets rustiger en het zeewater enorm warm. Dit zorgde niet voor heel veel verkoeling, maar volgens mij hebben we niet heeeeel veel te klagen met wit strand, blauw water en geen wolkje aan de lucht op een van de mooiste stranden van Cambodja. De volgende dag zijn we naar Bamboo Island gegaan, een klein eilandje met maar een paar bungalows, een klein verlaten strandje en maar op bepaalde tijden van de dag electriciteit en werkende douche. Hier heerste een relaxed sfeertje, iets wat we op onze reis nog weinig zijn tegengekomen met overal veel toerisme. De dag erna zijn we terug gegaan naar Sihanoukville. Toen we onze vervolgbus wilden boeken naar Siem Reap bleek alles vol te zitten in verband met Khmer New Year. Aangezien de eerstvolgende bus die vrij was 3 dagen later ging zaten we nog even daar 'vast' en hebben we niet veel gedaan behalve rondhangen op het strand en bij het zwembad dat bij ons hostel lag (als de 5 minuten lopen naar het strand te veel gevraagd was). Ook zijn we nog een paar keer naar de 'bioscoop' hier gegaan. Dit hield in dat we een klein prive airconditioned kamertje vol met grote zachte kussens kregen. Hier hing een enorme flatscreen tv aan de muur en hadden we keuze uit 4000 filmds. Anyway, genoeg vermaak/relax-tijd dus.

Na een aantal dagen konden we uiteindelijk toch naar Siem Reap. De tweede dag daar was onze eerste dag bij de tempels van Angkor. We hadden gehoord dat wanneer we om 5 's middags een kaartje zouden kopen voor de volgende dag, dat we dan wat er nog van die dag over was (zonsondergang) gratis zouden krijgen. Aangezien we Nederlanders blijven en ons hartje bij het woord 'gratis' sneller gaat kloppen, hebben we dit maar gedaan en zijn we zonsondergang gaan bekijken bij de Pre Rup Tempel. Dit viel een beetje tegen en werd het beste in 1 woord beschreven door een meisje die we hoorden zeggen dat het 'underwhelming' was. Er was namelijk die dag niet echt sprake van een zonsondergang door veel wolken dus we hadden eigenlijk meer dan 15km voor niks gefietst. Plus we waren de fotocamera vergeten dus we hadden toch geen foto's kunnen maken dus dat kwam dan weer goed uit. De volgende dag was het zover, om kwart voor 5 's ochtends zijn we aangefietst richting Angkor Wat voor sunrise. Daar hebben we ontbijt gehad met als uitzicht de opkomende zon bij Angkor Wat en zijn daarna die tempel gaan verkennen. Vervolgens zijn we naar Angkor Thom gegaan en daar hebben we onder andere de Bayon (grote pilaren met aan iedere zijde grote vierkante grote hoofden) en Elephant Terrace gezien. Daarna zijn we doorgefietst naar Ta Promh, waar Tomb Raider opgenomen is, en zijn daarna in de volle hitte naar het hotel terug gefietst. Daar was namelijk een zwembad en de afgelopen 24 uur hadden we er minstens 70km fietsen opzitten (waarin Kyra minstens 6 keer van haar fiets is afgevallen van de hitte omdat ze vond dat ze een 'heat-stroke' had, ik vond het maar irritant).

Na nog 1 extra dagje Siem Reap was het tijd om terug te gaan naar Thailand om de eilandjes in het zuiden te gaan bezoeken. Eerst hebben we de bus naar Bangkok gepakt en de tot nu toe langste border-crossing gehad. Dit was echt een ramp. Waar we op de grens van Laos naar Vietnam nog regen hadden en 2km door de modder en viesheid mochten lopen, was het bij deze overgang minimaal 100 graden Celcius en hebben we er in totaal meer dan 2 uur in de hete zon over gedaan. We hoorden dat dit kwam doordat de ambtenaren die hier ons een gratis 15 dagen visa moesten verstrekken ineens geld begonnen te vragen. Aangezien een aantal mensen dit (logischerwijs) weigerden werd de wachtrij langer en langer zonder zichtbare vooruitgang. Ondertussen stonden wij nog steeds vol in de zon de helft van ons lichaamsgewicht eruit te zweten. Toen we 's avonds in Bangkok aankwamen hebben we snel een guesthosue gezocht en kwamen we een Nederlands meisje tegen. Dit was wel grappig aangezien dit haar eerste dag op reis was en wij ongeveer twee maanden geleden op precies dezelfde plek stonden. We hebben haar even wat tips gegeven en vervolgens onze vervolgtrip naar Koh Phi Phi geboekt.

We kwamen in Koh Phi Phi aan in de regen dus dit was niet echt een goed teken, maar uiteindelijk zijn we hier 3 nachtjes gebleven en hebben we toch nog wel wat kunnen doen. We zijn de eerste avond naar het strand gegaan om onder het genot van een aantal buckets (men neme een emmer, gooi er 1 fles whisky, 1 redbull, 1 cola en 2 rietjes in, herhaal tot dronken) een vuurshow te bekijken. De dag erna hebben we op het strand gelegen en de dag erna hebben we een snorkeltrip gedaan die leuk was. Eerst gingen we naar een baai met heel blauw water, daar hebben we gezwommen. Vervolgens gingen we naar een snorkelplek waar we met snorkels in een baai vol met vissen gegooid werden. Hier hebben we onder andere Finding Nemo en wat andere vissen uit die film gezien. Best cool. Daarna gingen we naar Maya Bay (waar 'The Beach' is opgenomen) en tenslotte nog langs een klein strandje met allemaal aapjes. De dag erna zijn we naar een aantal viewpoints gelopen bovenop de bergen van Koh Phi Phi. Mega hoog, mega veel zweet, maar wel de moeite waard (zie foto's). Al met al was Koh Phi Phi zeker de moeite waard. Deze avond zijn we vanuit Phi Phi naar Railay gegaan. Dit is een strand afgesloten van de rest van Thailand en alleen bereikbaar met boot, wat ervoor zorgt dat het niet druk is hier. Het is hier erg rustig en relaxed en er hangt een betere sfeer dan in Phi Phi, waar de Engelsen alles hebben overnomen en de hele nacht door feesten. Net hebben we de sunset voor het grootste gedeelte gemist dus daar gaan we morgen voor klaarzitten en we hebben van Rich en Stacey (Canadees koppel) gehoord dat er ergens een soort geheime lagoon (alleen bereikbaar door een touwklim avontuur) te vinden is, dus volgende keer meer over deze cliffhanger (ha-ha).

Groeten, Niels en Kyra